شیشه یا آبگینه چگونه به وجود می‌آید؟
هنوز به درستی کسی نمی‌داند که کِی و کجا نخستین بار شیشه به وجود آمده است. امّا در سوریه، مصر و ایران، نمونه‌های چندی از نخستین شیشه‌ها به دست آمده است.
برای ساختن شیشه از مواد اوّلیه‌ای چون ماسه، خاکستر، سود، پتاس و آهک استفاده می‌کنند. همراه با این مواد، از خرده شیشه نیز استفاده می کنند تا عملِ ذوب بهتر صورت گیرد. این مواد را در درجة حرارتِ زیاد (در حدودِ ۱۵۰۰ درجة سانتیگراد و گاه بالاتر) ذوب می‌کنند. در جریانِ عملیّاتِ ذوب، ناخالصی‌ها را نیز از شیشة مذاب جدا می‌کنند. شیشة مذاب را آرام آرام می‌گذارند تا سرد شود و حالتِ آب‌نباتی به خود بگیرد. پس از این مرحله، مادّة به وجود آمده را به روشهای مختلفی چون دمیدنِ آزاد و یا قالبی، شکل می‌دهند.
در روشِ دمیدن، از یک لولة بلندِ فلزّی که به داخلِ شیشة مذاب فرو رفته است، استفاده می‌کنند. شیشه‌گر در حالی که در لوله می‌دمد، آن را در هوا می‌چرخاند و حرکت می‌دهد. همچنین گاهی شیشة مذاب را روی یک میزِ فلزّی می‌غلطاند و به آن شکل می‌دهد.
برای ساختنِ ظرفهای شیشه‌ایِ ارزان قیمت‌تر همچون وسایلِ مصرفی خانگی، شیشة مذاب را در قالب می‌ریزند. هوای فشرده، شیشة مذاب را به سوی دیواره‌های قالب می‌راند و آن را شکل می‌دهد.
برای تزیینِ شیشه‌ها و آبگینه‌های ساخته شده از روشهای افزودنِ مواد به بدنه، تراش و شکلهای قالبی استفاده می‌کنند. شکلهای جانوران، گیاهان و شکلهای هندسی، معمول‌ترین شکل‌هایی هستند که بر روی شیشه‌ها به کار می‌روند.
