مرگ، تدفین و فیلم
پس از توقف علایم حیاتی، هوشیاری تمام حواس به کلی از دست می‌رود و موجود زنده (انسان و جانوران) هیچ چیزی را احساس نمی‌کند و نمی‌شنوند و نمی‌بیند و حس نمی‌کند زیرا این امور متعلق به بدن او و اعصاب و تجزیه و تحلیل آن توسط مغز است که از بین رفته و رهسپار آرامشی طولانی همانند (قبل از تولد) می‌شود.
پس از مرگ در مغز در حدود ۱ دقیقه پس از قطع شدن ورود اکسیژن به آن، واکنش‌های شیمیایی انجام شده که باعث از بین رفتن سلول‌های مغزی (نورون‌ها) می‌شود.
سپس جسد به حالت تونوس و خشک شدگی ماهیچه‌ها در می‌آید و اصطلاحاً (خشک) می‌شود و عوامل میکروارگانیسمی مانند باکتری بی هوازی از بیرون بدن و درون آن شروع به فعالیت کرده و بافت‌های بدن را تجزیه کرده و پس از گذشت چیزی حدود بیست سال، بافت نرم بدن از بین رفته و فقط اسکلت (استخوان) و دندان و مو و ناخن به دلیل داشتن پروتئین و کراتین تجزیۀ بسیار کندتری نسبت به بافت نرم خواهند داشت. تدفین پس از مرگ همواره برای انسان مهم بوده است. به فیلم زیر نگاه کنید:
